Icerya purchasi

Torbalı koşnil

Genel

Torbalı koşnilin (Icerya purchasi) Avustralya kökenli olduğu düşünülmektedir. 1868 yılında tesadüfen Kaliforniya’ya getirilmiş, doğal düşmanı 1888 yılında Avustralya’dan getirilene kadar buradaki turunçgil endüstrisine çok ağır zararlar vermiştir. Bu uygulama, başarılı klasik biyolojik kontrol uygulamalarının ilk örneğidir. Torbalı koşnil, daha sonra dünyadaki tropikal ve subtropikal ülkelerin çoğuna yayılmıştır. Ayrıca ılıman bölgelerde seralarda da dönemsel olarak görülmekle birlikte, sera koşullarında genellikle zararlı değildir.

Torbalı koşnilin yaşam döngüsü ve görünümü

Tüm koşnillerde olduğu gibi, dişilerin kanatları yoktur ve görünümleri gelişmemiş evrelere benzer. Erginleşmemiş torbalı koşnillerin siyah uzuvları ve beyaz ve sarı mumla kaplı turuncu-kahverengi gövdeleri vardır. Ergin “dişiler”, büyük boyutları (10 mm’ye kadar uzunluk), kırmızı-kahverengi gövde rengi ve pürüzlü beyaz mum kaplı gövdeleri ile diğerlerinden kolaylıkla ayırt edilebilir. Bacak, anten ve gövde kılları dikkat çekici biçimde siyahtır. Nimfler ve ergin dişiler, gövdelerinden uzun, tüy benzeri, saydam mum çubukları üretir. “Dişi”, erginliğe ulaştıktan sonra, yüzeyinde boylamasına birörnek bir dizi çıkıntılar bulunan beyaz, yivli, mumdan bir yumurta kesesi üretir. Bu yumurta kesesi, toplam birleşik uzunluğu 20 mm’ye kadar çıkarak, gövde ile aynı uzunluğa ulaşabilir.

“Dişiler” aslında hermafrodit, yani çift cinsiyetlidir, yani döllenme aynı bireyin yumurtaları ile spermi arasında gerçekleşir. Döllenmemiş yumurtalardan zaman zaman erkekler de çıkabilmekle birlikte, üreme için çiftleşme gerekli değildir. Ergin erkeklerin iyi gelişmiş antenleri ve koyu renkli bir çift kanadı vardır.

Ergin “dişiler”, 2 ila 3 aylık bir dönemde 500 ile 2000 arasında parlak kırmızı renkli, dikdörtgen yumurta üretir. Hareketli nimfler, yumurta kesesini terk ettikten sonra yaprakların orta damarı ile diğer damarları boyunca yerleşirler. Sonraki iki dönemde daha büyük dalcık ve dallara göç ederler ve en sonunda tekrar deri değiştirerek ergin '”dişi” haline gelirler. Yılda iki ila beş nesil vardır.