Horiver Wetstick
Genel
Güz tırtılı, tüm Amerika kıtasının yerlisi, polifag bir zararlıdır. Kısa bir süre önce, Afrika'da da rastlanmıştır. Güz tırtılı zararlısının tırtılları, 100'den fazla bitki türünün yaprak, gövde ve üreme kısımlarından beslenir ve mısır, pirinç, sorgum ve şeker kamışı gibi ekili otların yanı sıra lahana, pancar, yer fıstığı, soya fasulyesi, yonca, soğan, pamuk, mera otları, darı, domates, patates ve pamuk dahil mahsullere önemli zararlar verir.
Güz tırtılı güveleri genellikle yumurtlamadan önce yaklaşık 500 km'lik (300 mil) bir yarıçapta dağılır ve bu da, Orta Amerika'daki mevsimsel kuru yaşam alanlarından ıslak yaşam alanlarına geçmeleri için yeterlidir. Bu, güz tırtıllarının geniş alanlara hızla yayılmasını mümkün kılar. Erginler geceleri uçar ve özellikle güçlü bir mor ötesi bileşene sahip olan ışıklara çekilirler.
Güz tırtılının yaşam döngüsü
Ergin güveler 20-25 mm uzunluğunda olup, kanat açıklıkları 32-38 mm’dir. Gececidirler ve en aktif oldukları zamanlar, ılık ve nemli akşamlardır. Dişiler yumurtalarını 150-200’lük kümeler halinde bırakır ve ömürleri boyunca 2000’e kadar yumurta bırakabilirler. Yumurtalar beyaz, pembemsi veya açık yeşil renkte ve küreseldir ve genellikle yaprakların alt tarafına bırakılırlar. Larvalar (tırtıllar) 30-40 mm uzunluğundadır. Renkleri açık ten renginden yeşil ve siyaha kadar değişen altı instarı vardır. Başın önünde belirgin beyaz, ters Y şeklinde bir işaret ve son segmentin üst yüzeyinde dört büyük nokta vardır. Pupalar kırmızımsı kahverengidir ve uzunlukları 13 ila 17 mm arasında değişir. Yumurtalar 3-5 gün içinde çatlar. Larvalar sonraki 2-3 hafta boyunca 5-6 evreden geçer ve pupa evresi 9-13 gün sürer
Zarar belirtileri
Gelişmekte olan larvalar konukçu bitkinin, mahsule, mahsul gelişiminin evresine ve larvaların yaşlarına bağlı olarak farklı bölümlerini yerler. Mısırda, genç larvalar genellikle yapraklarla beslenir ve bu da karakteristik bir pencereleme etkisi yaratır. Bu zarar ve huninin ve üst yaprakların yakınında bulunan nemli talaşsı dışkı, larva beslenmesinin kolayca tespit edilen bir işareti olabilir. Beslenmenin ardından yaprakların, yıpranmış veya yırtılmış (dolu fırtınası zararına benzer) bir görünümü olur.