Genel
Bağ maymuncuğu, yani Otiorhynchus sulcatus,, birçok süs bitkisinde (örneğin, orman gülü, siklamen ve açelya) ve hem ılıman hem de alt tropikal bölgelerde, çilek ve diğer meyve bitkilerinin bir zararlısıdır. Curculionidae familyasına mensuptur.
Bağ maymuncuğunun yaşam döngüsü ve görünümü
Bağ maymuncuğunun yaşam döngüsü bir yumurta, 6 veya 7 larva instarı, bir pupal instar ve ergin böcekten oluşur. İlk ergin bağ maymuncukları kuzey yarım kürenin ılıman iklimlerinde, Mayıs ayı civarında ortaya çıkar. Yaklaşık 7-10 mm uzunluğunda, kahverengimsi siyah renkte olurlar ve sırtlarında mat, sarı lekeler vardır. Kınkanatlar yivlidir ve vücutla kaynaşmıştır. Bu nedenle, bağ maymuncuğu uçamaz, ancak çok iyi yürüyebilir. Kesinlikle gececidirler; gün boyunca saklanırlar ve genellikle bir bitki saksısının iç tarafı ve içeriği arasında, topak, ot ve kalasların altında bulunurlar.
Ilıman iklimlerde, küçük (0,7 mm çapında), küre şeklinde beyaz yumurtalar Temmuz başından Ekim sonuna kadar bırakılır. Yumurtadan çıkan larvanın beyaz, yarı saydam ile pembemsi arası bir vücudu ve kırmızımsı kahverengi bir başı vardır. Bu larvalar topraktaki kök bölgesinde, kökle beslendikleri yerlerde yaşarlar. Yumurtadan çıktıklarında bacaksız ve kabaca 1 mm uzunluğundadırlar, ancak yaklaşık 12 mm’ye dek gelişirler. Larvalar genellikle, rahatsız edilince aldıkları tipik C şeklinde kıvrılırlar. Vücut sert, beyaz ile açık kahverengi arasında değişen renklerde, kıvrık kıllarla kaplıdır. Kışlama, genellikle orta büyüklükteki instarlar olarak larva evresinde meydana gelir. Sıcaklık yükseldiğinde larva tekrar aktif hale gelir. Tam gelişmiş larvalar ilkbaharda toprağın içinde pupalaşır. Pupanın bulunabileceği derinlik 2 ile 20 cm arasında değişir. Pupanın rengi beyaz ile krem rengi arasında değişir ve 7 ila 10 mm uzunluğundadır. Açık alanda her yıl tek bir nesil ortaya çıkar. Bağ maymuncuğu popülasyonu tamamen dişilerden oluşur ve üremesi partenojenez ile gerçekleşir.
Bağ maymuncukları uçamadıklarından dolayı yayılma kabiliyetleri, diğer birçok böcekle karşılaştırıldığında sınırlıdır. Uzak mesafelere yayılma genellikle istila edilmiş bitki materyalleri yoluyla gerçekleşir. Otiorhynchus sulcatus partenogenetik olduğundan, tek bir dişi yeni bir popülasyon başlatmak için yeterlidir.
Zarar belirtileri
En büyük zarara köklerden beslenen larvalar neden olur. Kökler tahrip edildikten sonra, larvalar çiçek soğanı, köksap ve bitkilerin kök diplerine geçer. Larvalar ayrıca toprak üstünde, bitkilerin gövdeleri içinde de beslenebilirler. Hem ergin böcekler hem de larvalar polifagdır ve çok sayıda bitki türünden beslenirler. Büyük larva popülasyonları bitkileri tarla koşullarında tahrip edebilir. Yerleşik mahsuller, genç bitkilere veya yeni ekilen çeliklere göre zarara karşı daha dirençlidir. Ergin böcekler sadece geceleri aktiftir ve kenarlardan başlayarak yapraklardan yuvarlak ısırıklar alırlar. Bu zarar genellikle sebze ve meyve mahsullerinde bir sorun oluşturmaz; ancak süs bitkilerinin değerini azaltır.