Aphipar
Genel
Yeşil şeftali yaprak biti (Myzus persicae subsp. persicae) dolmalık biber, domates, salatalık ve diğer birçok sera ürününde önemli bir böcek zararlısıdır. Yaprak bitinin kökeni, kışa dayanıklı konukçu bitkisinin, şeftali ağacı olduğu Asya olabilir (şeftali ağacı aynı zamanda Asya’nın yerlisidir), ancak şu anda bütün dünyaya dağılmış bir zararlıdır. Yeşil şeftali yaprak biti (Myzus persicae subsp. Persicae), 40'tan fazla farklı familyaya mensup yazlık konukçu bitkisi olan özellikle polifag bir yaprak bitidir.
Yeşil şeftali yaprak biti hakkında
Yeşil şeftali yaprak bitinin yaşam döngüsü ve görünümü
Hem kanatlı hem de kanatsız ergin formları ve renk çeşitliliğine sahip yaprak bitlerinin karmaşık bir yaşam döngüsü vardır. Üreme eşeysiz olduğunda genç yaprak biti gelişmiş nimfler olarak doğar. Derhal bitki öz suyundan beslenmeye başlar ve hızla gelişirler. Üreme eşeyli olduğunda yaprak bitleri kışlayan yumurtalar bırakır. Seralarda üreme, yeni dişi nesilleri üretmeyi sürdüren döllenmemiş doğurgan dişilerle, partenojenez yoluyla da gerçekleşir. Yaprak bitleri erginliğe ulaşmadan önce dört kez deri değiştirir. Her deri değiştirmede beyaz deri dökerek, mahsuldeki varlıklarını ele verirler.
Kanatsız şeftali yaprak bitleri (Myzus persicae subsp. persicae) yeşil, beyaz-yeşil, açık sarı-yeşil, gri-yeşil, pembe veya kırmızı renkte olabilir. Mat görünürler ve asla parlak değildirler. Kanatlı bireylerin kahverengi-siyah bir başları ve toraksı vardır ve karınlarının rengi sarı-yeşil ile yeşil arasında değişir ve hatta kırmızımsı olabilir. Karınları üzerinde koyu kahverengi bir nokta vardır ve vücutları boyunca enine birkaç siyah şerit bulunur. Gelişerek kanatlı erginler haline gelen nimfler genellikle pembe veya kırmızı renkte olurlar.
Zarar belirtileri
Yeşil şeftali yaprak biti (Myzus persicae subsp. persicae) tüm yaprak bitlerinin arasında viral hastalıkların en önemli vektörüdür. En az 100 farklı virüs bulaştırabilir ve bu nedenle birçok üretici bu yaprak bitinden haklı olarak korkar.
Nimfler ve erginler bitkiden besinleri alır ve büyüme hormonlarının dengesini bozar. Sonuç olarak, bitkinin gelişmesi yavaşlayarak yaprakların şeklinin bozulmasına yol açar veya istilanın sezonun yeterince erken dönemlerinde gerçekleşmesi halinde ise genç bitkilerin ölümüne neden olur. Gecikmiş büyüme ve yaprak dökülmesi verimi azaltır.
Bitki öz suyu, şeker bakımından zengindir, bununla birlikte protein içeriği düşüktür. Bu nedenle yaprak bitlerinin yeterli miktarda protein elde etmek için bol miktarda öz su almaları gerekir. Fazla şeker, tatlı öz su şeklinde salgılanır ve mahsulü ve meyvesini yapışkan hale getirir. Siyah küf mantarları (Cladosporium spp.) bu tatlı öz suda gelişir ve bu sırada meyve ve süs bitkilerini kirleterek onları pazara uygun olmayan bir hale getirir. Aynı zamanda, yapraklardaki fotosentez azalır ve bu da üretimi etkiler.
Yaprak bitinin tükürüğü, büyüyen uçlarda şekil bozukluğu gibi şiddetli "alerjik" reaksiyonlara neden olabilir.